علل مختلفی در ناکامی تیم فوتبال منتخب سیستان دخیل اند که برخی از آنها را با هم مرور می کنیم، به امید اینکه برای بازی های باقیمانده ثمربخش باشد و این تیم در لیگ دسته چهارم کشور باقی بماند.
مهمترین عامل در رشد یا در جازدن یک تیم استانی مثل منتخب سیستان، مدیران هستند. مدیران اعم از فرماندار، استاندار و معاونین وی، مدیران ورزش و رییس هیات فوتبال استان با این تیم همراهی نکردند. سرپرست فرمانداری ویژه زابل برای بازی هفتم در استادیوم حاضر شد که آن هم به تصور اینکه برای گرفتن عکس آمده، حضورش باعث اعتراض برخی از اعضای تیم شد.
بودجه برای هر تیم فوتبالی نقش یار دوازدهم را دارد. تیمی که دغدغه مالی نداشته باشد، می تواند با فراغ بال بازیکنان را به صورت تمام وقت در اختیار بگیرد و با تمرین، خود را برای مقابله با حریفان آماده کند. بازیکنان تیم منتخب سیستان به دلیل عدم عقد قرارداد و عدم دریافت دستمزد صرفا در مسابقات حضور می یابند و هیچ تمرینی برای آمادگی مسابقات ندارند. تیم مس کرمان با مدیریت محمد مومنی، چهره نام آشنای سیستانی فوتبال کشور با هر کدام از بازیکنان خود برای این دوره از مسابقات، ۱۴۰ میلیون تومان قرارداد بسته است، اما فوتبالیست های سیستان هنوز برای تامیت معیشت خود وابسته به خانواده های خود هستند. این یعنی هنوز فوتبال سیستان تا حرفه ای شدن فاصله بسیاری دارد. از سوی دیگر نبود چمن استاندارد، معضل دیگر فوتبال سیستان و تیم منتخب سیستان است. چمن غیر استاندارد زابل نه قابلیت تمرین دارد و نه برای برگزاری مسابقه مناسب است. تیم های حاضر در لیگ با دیدن چمن استادیوم زابل اظهار تعجب میکردند. تیم بستک هرمزگان که یک تیم روستایی محسوب می شود و میزبان تیم منتخب سیستان بود، یک چمن استاندارد اختصاصی دارد و نسبت به تیم منتخب سیستان خیلی جلوتر است. در کجای دنیا بازیکنان بدون تمرین، امادگی جسمانی لازم، کار گروهی و تاکتیک وارد مسابقات می شوند؟ وقتی بازیکنان برای انجام مسابقه دور هم جمع می شوند نمیتوان توقع بیشتری داشت.
درهر روی تیم منتخب سیستان هنوز در نیمه راه هست و می توان با حمایت فرماندار، شهردار زابل و استانداری خود را در لیگ دسته چهارم حفظ کند و با تجربه این دوره از مسابقات برای سال های آتی برنامه ریزی مدونی انجام دهد. دیگر نگاه سنتی به فوتبال به پایان خود رسیده و چنانچه مدیریت ورزشی استان علاقمند حضور جدی تیم های فوتبال استانی در لیگ های فوتبال و فوتسال هستند، میبایست نگاهی تازه به فوتبال استان تزریق شود. اگر با نگاه فعلی قرار بود در فوتبال رشدی اتفاق بیفتد که روز به روز فوتبال در استان به قهقهرا نمی رفت و در جایگاه امروز قرار نمی گرفتیم. هیات فوتبال و مدیران ورزشی همواره صنعتی نبودن استان و عدم وجود اسپانسر را بهانه عقبگرد در فوتبال می دانند، در حالیکه خیلی از تیم های کشوری با بودجه دولتی اداره می شوند. محمود رضا غلامی مدیر عامل تیم پرسپولیس زاهدان به مدت ۷ سال در لیگ دسته دوم و سوم کشوری تیم داری کرده است. او نه سرمایه دار بوده و نه به منابع مالی دولتی متصل بوده است. در حال حاضر فوتبال استان نیاز به بهره گیری از تجربه گذشتگان دارد تا مدیران باشگاه ها و مدیران هیات ها بدانند آنها چگونه تیم داری کرده اند و توانسته اند خود را در لیگ های دسته دوم و سوم برای چندین سال حفظ کنند.