اکنون گروه تحریرالشام با حمایت ترکیه و غرب و تشکیل از اتحادی از گروه های سلفی، بخشی از جغرافیای سوریه را تصرف کرده و با تجهیزات پیشرفته در حال جنگ با ارتش سوریه است تا برای رژیم صهیونیستی زمان بخرد و حریف را تضعیف کند.
رهبر انقلاب اواسط مهرماه با تاکید بر وحدت امت اسلامی، گفتند: باید کمربند دفاع و استقلال را از افغانستان تا یمن و از ایران تا غزه و لبنان محکم ببندیم.
از زمان استقرار طالبان در افغانستان به رغم به مخاطره افتادن منافع ملی ایران، نقض معاهدات دو جانبه از سوی این گروه، رویکرد هیدروپلیتیک خطرناک، فشار بر روی عمق استراتژیک ایران، گروه های قومی و مذهبی و تحدید فرهنگ و زبان پارسی، همواره صدمه زدن به فرهنگ و تمدن ایران را دنبال کرده است. با توجه به درگیری چند ساله این گروه با نظامیان ارتش آمریکا، در این میان برخی از سیاسیون ایرانی بدون در نظر گرفتن چگونگی روی کار آمدن طالبان، این گروه را تطهیر کردند، آن ها را جنبش اصیل منطقه خواندند و سعی داشتند طالبان را به عنوان بخشی از محور مقاومت معرفی کنند.
شاخص ترین کنش گروههای محور مقاومت، حمایت از سایر گروههای مقاومت بدون در نظر گرفتن ملاحظات قومی و مذهبی است، در حالی غالب رهبران شیعه مقاومت لبنان برای حمایت از جامعه اهل سنت نوار غزه به شهادت رسیدند، گروه طالبان با همکاری سایر گروههای تروریستی و حتی داعش خراسان مشغول ترور شیعیان هزاره، کشتار شیعیان پاراچنار، تحدید فارسی زبانان، تربیت تروریست های انتحاری، تقویت گروهکهای تندرو مذهبی در ایالت بلوچستان پاکستان و در اختیار گذاشتن سلاح های آمریکایی برای انجام عملیات های تروریستی در خاک ایران بودند.
با توجه به تندروی های مذهبی طالبان، چگونه میتوان آن ها را جزئی از محور مقاومت معرفی کرد؟ به نظر میرسد بایستی در قبال برخی سیاست ها در قبال افغانستان و ملت مظلومش تجدید نظر کرد.
طالبان از سال ۲۰۲۲ در بیعت تحریرالشام است؛ این مسئله بدین معناست این گروه ها برای هدف خاصی هم پیمان شدند. اشغال شهر حلب سوریه آن هم چند ساعت پس از آغاز آتش بس میان لبنان و رژیم صهیونیستی، تکلیف این گروه سلفی را مشخص می کند، اما تکلیف هم پیمانش چه میشود؟ آیا طالبان در بیعت با تحریرالشام باقی می ماند و یا این که از بیعت با آن ها خارج میشود؟
اگر مقامات طالبان در این باره موضعی اتخاذ نکردند، ایران چه واکنشی خواهد داشت؟ اگر روزی منافع و خواست آمریکا و رژیم صهیونسیتی برهم زدن امنیت شرق ایران، شدید تر از حال حاضر بود، طالبان چه رفتاری نشان خواهد داد؟ نباید پیش وقوع برخی رخدادها، برای تامین امنیت ملی، اقدامی شود؟