این وزارتخانه‌ها پروژه ها را در وزارتخانه تعریف کرده، مشاور گرفته و به پیمانکار واگذار می‌کنند و حتی مدیران استانی حق نظارت هم ندارد. نتیجه چنین مدل مدیریتی طرح موسوم به ۴۶هزار هکتاری، سد های متاخر بلوچستان و حفاری در بستر دریاچه هامون است که نمونه های بارز حیف و میل بودجه و ناکارآمدی بوده است.
ناکارآمدی مدیران استانی و محدودیت اختیارات، به اقتصاد وابسته به آب محدود نمانده و در بسیاری از ادارات دیگر هم تصمیم گیر تهران بوده و اختیارات استانی محدود است. وقتی مدیر یک مجموعه ضعیف باشد و توان تصمیم گیری، برنامه ریزی و اجرا نداشته باشد، طبیعتا به مدیر بالادست یا وزارتخانه وابسته می شود و همه چیز از بالا تحمیل می شود.
انتصاب فرمانداران به عنوان نماینده ارشد دولت در شهرستان ها یک شوک بزرگ بود. چگونه کسانی که تا قبل این انتصاب هیچ رزومه ای نداشته و محک نخورده اند بر صدر کرسی شهرها می نشینند؟ متر و معیار انتخاب فرمانداران چه بوده است؟
در میان لیست فرمانداران به نام هایی آشنا و ناآشنا برمی خوریم که بیشتر باعث نگرانی ست تا ایجاد امید و دل بستن به دولت وفاق. وقتی استاندار در همان روزهای آغازین کرسی نشینی به مدیران نشسته بر کرسی ها، مهلت سه روزه برای ارائه برنامه و مهلت یک‌ماهه برای اجرای آن داد؛ موضوع خیلی جدی به نظر آمد و طبیعتا انتظار می رفت انتصاب و جابه جایی مدیران هم سختگیرانه و براساس داشتن برنامه باشد. نگرش برخی فرمانداران انتصابی با جایگاه فرمانداری فاصله بسیار دارد. سوء مدیریت فرمانداران در شهرهای کوچک ساختار اداری و خدمات دهی به مردم را دچار فروپاشی کرده و توقع می رفت در دولت چهاردهم رویه ای متفاوت در پیش گرفته شود. انتصاب فرمانداران و بخشداران بی تجربه در دولت سیزدهم به حدی بحران ساز شد که در زمان قطعی آب و در اوج گرما و باران ریزگردها، فرمانداران توان آبرسانی سقایی را هم نداشتند و به دلیل نبود راننده یا کمبود تانکر، برخی روستاها تا چند روز آب شرب دریافت نمی‌کردند. حال تداوم انتصابات به همان روال سابق باعث نگرانی از آینده این خطه می شود.
باقر کرد، رییس ستاد انتخابات دکتر پزشکیان در استان در سخنرانی جشن پیروزی روز اختتامیه گفت: باید به گونه ای عمل کنیم که چهار سال بعد هنگام انتخابات مشکل جمع آوری رای نداشته باشیم.
آن‌روز سخنان ایده آل و مردم پسند از سوی چهره های اصلاح طلبان مست پیروزی بر زبان ها جاری شد. از تدوین چشم اندازی جامع برای توسعه استان و پایان دادن به عقب ماندگی های تاریخی استان گفته شد، از تشکیل شورایی برای شناسایی مدیران گفتند و از حاضران در جلسه خواستند تا نام های پیشنهادی خود را برای تصدی کرسی ها اعلام دارند. بعدها فرمی طراحی کردند تا افراد دارای رزومه به آن‌ها معرفی شوند. عاقبت آن حرف ها چیزی جز سهم خواهی ها اعضای ستاد، نمایندگان مجلس و جریان ها نبود. یک نگاه به فامیل افراد انتصابی در دور قبل انتصابات انداخته شود، می توان حدس زد هر مدیر سهم چه کسی بوده است. در دور جدید انتصاب فرمانداران چه بر اساس فامیل و چه بر اساس نوع ارتباطات گذشته، می توان فهمید که برنامه و کارشناسی در کار نبوده و حداقل برخی فرمانداران تحمیلی از سوی اعضای ستاد پزشکیان در استان بوده است.
بعد از انتصاب فرماندارن یک خبر در خصوص اقتدار استاندار نشر شد. بر اساس اخبار واصله بنا بوده ۱۰ فرماندار تعیین شود که سه نفر به دلیل چشم داشتن به سایر کرسی ها در جلسه با استاندار حاضر نشده اند و استاندار حکم آن‌ها را امضا نکرده است. همیشه عده ای هستند که با تملق گویی وظیفه توجیه رسانه ای را برای استاندار را به عهده گرفته و دقیقا همین افراد باعث گمراهی می‌شوند. همان کسانی که در زمان کرسی نشینی سردار کرمی او را قوی ترین استاندار طول تاریخ استان معرفی می کردند و بعد از رفتنش ضعیف ترین استاندار. عدم حضور سه گزینه فرمانداری؛ پیام های نگران کننده ای به فضای استان مخابره می کند. در چند دهه گذشته حتی یکبار نشنیده ایم که کاندیدای یک کرسی به عنوان اعتراض در جلسه با استاندار حاضر نشود. انگار هنوز همشهری ها و رفقای استاندار متوجه نشده اند که منصور بیجار حالا استاندار ویژه است و می‌بایست به او نگاهی همتراز یک وزیر داشت. مادامی که انتصابات بر اساس توصیه ، رفاقت و مسائل قومی باشد جایگاه استاندار تنزل پیدا می‌کند پ.
در هر روی اکنون منصور بیجار اولین استاندار اهل سنت سیستان و بلوچستان بوده و لازم است به او یادآوری شود که حق دارد هر کس را بخواهد بر کرسی ها بنشاند و مردم و رسانه ها هم حق دارند بر اساس عملکرد، او و تیم مدیریتی اش را نقد و قضاوت کنند. این مدل انتصابات به زودی اعتماد مردمی را خدشه دار خواهد کرد و اعتراض ها به دلیل بر زمین ماندن وعده های توسعه یافتگی، بالا خواهد گرفت و می تواند عمر کرسی نشینی ها را کوتاه کند. باقر کرد به عنوان رییس ستاد دکتر پزشکیان و منصور بیجار به عنوان نماینده اهل سنت و دولت بر کرسی استانداری، بدانند فرصت ها کوتاه هستند و عملکرد ضعیف آن‌ها به حساب همه بومیان منطقه گذاشته می شود. بیایید بر اساس وعده دولت و وعده ستاد تبلیغاتی پزشکیان در استان، رفاقت ها و جناح بازی ها را کنار بگذارید و به شناسایی افراد توانمند اقدام کنید. با پایان دولت چهاردهم این مردم هستند که با رای اعتماد یا عدم اعتماد خود تصمیم می گیرند بر کرسی ها بنشینید یا بروید. خیلی زود، دیر می شود. به وعده تان با مردم پایبند باشید. سیستان و بلوچستان به اندازه کافی بابت انتصابات اشتباه و مدیران ناکارآمد و کسانی که بودجه حیف و میل کرده اند صدمه دیده است. تداوم تصمیمات هزینه بردار باعث ناامیدی مردم به جریانات سیاسی خواهد شد. مگر اصلاح طلبان نمی گویند عدم مشارکت مردم باعث شده یک اقلیت بر مجلس تکیه زند؟ اگر به همین روال ادامه دهید همان اقلیت بار دیگر کرسی ریاست جمهوری را تصاحب خواهند کرد و عامل اصلی عملکرد شماست تا اشتباه مردم…
سلطان علی عابدی
